La Douce France

Ongeplande vakantie? Blijkt o n g e l o o f l i j k zalig te zijn! 

Toch 'n beetje aarzelend verlaat ik mijn kroost ... natuurlijk zijn ze groot genoeg, 'tuurlijk kunnen ze hun plan trekken. Maar toch fijn en veilig dat manlief de 'honneurs' mag waarnemen.
Want ik vertrek met vriendin E. Die heeft namelijk gevraagd of ik zin heb om haar te vergezellen naar La Douce France?
Ja dus, na overleg met de thuisblijvers. Na post-itjes hangen op de kasten en op de wasmachine.
'Geen internet? Zeg, waar ga jij naar toe?'... Gelukkig werkt de gsm op het bergje als je'm een beetje heen en weer zwaait, maar dat merken we later pas.
Op 't laatste nippertje is de auto ook nog gemaakt, hoera! Ik heb 'n kaartje naar de garage gestuurd dat we het gehaald hebben. Ons trouwe ros zijn km-wijzertje gaat namelijk tegen de 300.000 km maar weet de Franse heuvels vlotjes te trotseren.
We gaan op logement bij de zus van E. In een huisje om op te eten.
Met de helemaal-juiste-kleur-groene luikjes.
Ik herken het huisje aan de schouw. Die heb ik de dag daarvoor op foto gezien.
Blijkt dat het zwembad de dag daarvoor is afgewerkt.
PLONS! (en 't is inderdaad al gevuld ook, wat een geluk)
Wat volgt is een vakantie om u tegen te zeggen. Rust. Kijken. Genieten. Héérlijke mensen ontmoet.
én een nieuw woord geleerd: plofkip. Hollands en grappig.
Want gelachen heb ik ook.
Wat wil een mens nog meer?

De foto's natuurlijk :)

Kopje koffie en fruit om de dag mee te beginnen

Landschatten voor het oog

(t)huisje

Op de markt

En onderweg

En nu dus weer thuis. Foto's kijken met een kannetje water met verse munt en een beetje pompelmoessiroop...want een beetje vakantie naar huis nemen mag. Au revoir!

Glasbranden

Hoera, een workshop glasbranden cadeau gekregen!
Omdat gedeelde vreugd dubbele vreugd is, vroeg ik een -even- enthousiast iemand mee.
(Had ik meteen een heel leuk verjaardagscadeau voor haar.)
Hier was het te doen. Na een zeer heldere & duidelijke uitleg gingen we aan de slag.
Glas bestaat in héél veel verschillende kleuren. Op de eerste foto 's zie je staafjes glas.
Wij mochten er een hele hoop uitkiezen.

Rond dit aluminium staafje wordt het glas gedraaid. Het staafje wordt behandeld met een stof zodat het glas niet aan het aluminium blijft plakken.

Kraantjes open, en branden maar. Het lijkt natuurlijk veel eenvoudiger dan het is. 

Maar door de geoefende hand van Liesbeth kregen we wel meteen een idee wat de bedoeling is. 

Je moet op heel veel dingen tegelijk letten. Het glas mag niet afkoelen, maar ook niet te warm worden. 

En ondertussen moeten je handen op elkaar afgestemd zijn om de techniek juist toe te passen. 

Niet simpel, maar het is heel erg leuk om te zien hoe die glazen staafjes op warmte reageren.

En Liesbeth, die praat je er 'gewoon door' zoals ze zegt. Niks om schrik voor te hebben, gewoon beginnen en huppetee!

Het glas moet afkoelen, dat duurt eventjes. Heerlijk om dat te doen met een tasje koffie en een stukje taart. ( ter info: abrikoos met knobbeltjes, zelf mogen kiezen en kersvers bij de bakker gehaald.)
Ondertussen konden we ook kijken wat Liesbeth allemaal al gemaakt had.
Ik denk dat we nog heel heel veel mogen oefenen om dat ooit zelf te kunnen... maar dat doet er eigenlijk niet toe. Het was ongelooflijk 'plezant' en je bent echt even van de wereld. Want je moet je heel goed concentreren. De tijd was zo om.

Hieronder zie je paarse smurrie. Als je je kralen mat wil hebben, moet je ze insmeren met dit paarse spul. Even wachten en dan afspoelen met water.

En dit is -een deeltje van- het resultaat!
We mochten nog kiezen hoe we de kraaltjes mee naar huis namen...
S. koos voor een sleutelhanger, ik voor een boekenlegger.
Helemaal happy zijn we naar huis gegaan.
Dochterlief is superblij met haar matte kraal, die prijkt als ring aan haar vinger.
De dikke kraal (rechts op de foto) is al een onderdeeltje van een halssnoer geworden.
Het leuke is, dat we gewoon verder mogen oefenen. Een telefoontje naar Liesbeth om te reserveren en daar gaan we weer, zalig toch?

Dankjewel aan Justine, Jolien, Jonas & Bregje
x

Bloglovin

Jongens, jongens, dit is echt weer iets voor mij: computerknopjesprullerij!
Een heel gedoe rond blogs en het claimen ervan,
en dit hier moet blijkbaar gepost worden:

Follow my blog with Bloglovin
http://www.bloglovin.com/blog/4353067/onar-originals

Hopelijk doe ik het zo goed :)