Appelpluk

Ik mocht mee met de appelfee om appeltjes te gaan plukken bij een kameraad. 

De appels aan de bomen zijn daar 'helemaal puur natuur'!

Wat in de praktijk zeggen wil dat, terwijl je hoofd tussen de appeltjes prijkt en je voeten op een laddertje balanceren, je er gewoon eentje eten kan. Zomaar pluk-uit-de-boom.

Toen al onze tassen volgeladen waren, zijn we samen iets gaan eten. Om de appelpluk te gaan vieren. Of omdat het allemaal zo gezellig was. Want van appeltjes plukken, daar kan 'n mens helemaal van 'opladen'.

's Avonds heb ik een hele pan vol appeltjes gegeten, net als vroeger 'bij ons moeder thuis'.

Haar heb ik trouwens ook appeltjes beloofd en dan blijf ik 'thuis' eten.

De bomen in dat licht, ... wat was het daar o n g e l o o f l i j k schoon.

Het is duidelijk herfst, de blaadjes dwarrelen naar beneden

Morgen eten we appelmoes, overmorgen appeltjes in de pan, daarna appeltjes in de oven met veenbessen en misschien bak ik nog 'ns een appeltaart. Of appelcake. 

Dankjewel aan mijn appelfee en haar lieve kameraad. Ik zal de appeltjes op jullie gezondheid opeten.