Translate

Zoeken in deze blog

zondag 4 mei 2014

Europees muziekfestival voor de jeugd

Voor de 62ste keer ging dit weekend het Europees muziekfestival voor de jeugd door in Neerpelt.
Ik heb daar vroeger vele jaren mijn broek gesleten. En mijn stem, als lid van het kinderkoor 'De mereltjes'.
Gedurende 3 dagen was ik van de wereld want die klonk als muziek in mijn oren.
Opgegroeid in de traditie waren deze dagen voor mij blijheid, vrijheid en broederlijkheid.
Gedurende die dagen had muziek een 'bijkomende' functie:
'Alle Menschen werden Brüder' van Beethoven verenigde jong en oud en het maakte niet uit welke taal je sprak; wij hadden de taal van de muziek.




Na 62 jaar is dat nu nog. Ik moet niet in de verleden tijd spreken. Hoera :)
Dankzij de inzet van zoveel mensen, want het festival draait op vrijwilligers en gastgezinnen.
Niet vanzelfsprekend dus.
Een blij weerzien als je deze vrijwilligers in de drukte toch tegenkomt: dag Nancy, Leon, Lieve!
Deze namiddag heb ik van muziek kunnen genieten uit Rusland, Hongarije, Letland en Spanje.

...Een dag later lees ik dat dit koor uit Rusland 'summa cum laude' heeft behaald: een welgemeende proficiat !
Manlief was nog eens mee kunnen gaan en vroeg aan me of er voor mij verschil was
met 'vroeger' (voor de val van 'de muur' enzo).
Waren er veranderingen door de jaren heen, ook op muzikaal vlak?
Ik heb er even over moeten nadenken en kwam toen tot het volgende antwoord:
misschien kan men nu voluit kiézen voor muziek, een bewuste keuze om er h e l e m a a l voor te gaan.
De discipline die ik vandaag in de Wimpelreeks mocht waarnemen was zo indrukwekkend als 'vroeger'. De uniformen even verrassend als toen... had ik vroeger de kans gehad, dan had ik dat van mij zeker willen ruilen met het uniform van de Spanjaarden.
Het voortbrengen van geluid dmv je stem, kan op verschillende manieren.
Ik heb veel niéuwe dingen gehoord.
Mét kippevel. (Ofwel was het vandaag gewoon koud in de kerk...;)
De muziek hier overbrengen kan ik niet.
Ik had wel mijn fototoestel bij en kan u enkele sfeerfoto's tonen van net na de optredens-voor-de-jury (tijdens de opnames is fotograferen storend) en van de optocht.
En als u nu denkt: wel wel, als dat zo een spektakel was, waarom de foto's dan in zwart/wit?
Dan is dat omdat u ze zelf mag inkleuren met de kleur van muziek, die muziek die alle mensen broeders doet worden.

Net voordat de optredens-voor-de-jury begonnen, zag ik een man een kaarsje branden.
Voor wie, voor wat weet ik niet. Mocht het zijn voor hen die ik heb gehoord vandaag, dan is zijn wens uitgekomen. Ze hebben de ziel uit hun lijf gezongen. En ik geloofde ze allemaal, hoewel ik hun taal niet kon verstaan; wij deelden de taal van de muziek.



De dirigente van 'Girls choir Spigo' uit Letland die met haar koor 
de 1ste prijs behaalde.

Leden van Leioa Kantika Korala uit Spanje: 1ste prijs cum laude! 
Hét symbool van het festival: de twee muzikale vogeltjes :)



3 opmerkingen:

  1. Mooie foto's !
    Ik kreeg een beetje kippenvel met je post te lezen - ben er vroeger, heeeeel vroeger ook verschillende keren geweest (jeugdkoor), en ik herinner me de sfeer nog als gisteren. Wat was dat toch fijn... Daar voelde je je alsof je de wereld aankon, zo een energie stráálde van het hele evenement uit !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je.
      En ja :) wij konden de wereld aan. Ik heb die energie waar jij van spreekt, lekker mee naar huis genomen: na het 'kippenvel' voel ik me nu kiplekker!

      Verwijderen