Translate

Zoeken in deze blog

donderdag 27 maart 2014

Portret

Hier gaf ik aan dat ik 'portret' wil oefenen.
Een portret van iemand maken met behulp van een camera, is voor mij ook 'de binnenkant' laten zien.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, je hebt namelijk het vertrouwen nodig van hem of haar die
aan de andere kant van de lens staat.
Je kan zoveel foto's van iemand maken als je maar wil, je ziet het en voelt het snel of het gewoon een foto is, of een portret.
Er is een moment dat je voelt dat je iemand 'helemaal' klikt met dat knopje. En die klik wil ik maken.
Letterlijk en figuurlijk.
Zoals ik hier al zei; als ode aan hen die mijn pad kruisen.
Mijn goede voornemen voor 2014 (en hopelijk nog lang daarna).

Jullie zien hier het portret van een kleine jongen.
Vorig jaar heb ik de 'slappe lach' met hem gehad, minutenlang. Een 'geval van situatiehumor'.
Het is een moment dat ik koester, ook omdat het zo uniek is. Ik heb nog nooit zo hard samen gelachen met iemand die 40 jaar jonger is dan mij.
Vorige woensdag waren we op uitstap met een hele bende kinderen en ondanks dat ik rondliep met mijn fototoestel, voelden ze zich op hun gemak.
Toen T heel aandachtig aan het kijken was, was er ook 'de klik'.
Hoera :)








































5 opmerkingen: